Ranna i ledwo żywa Ciri zostaje odnaleziona na bagnach Pereplutu przez pustelnika Vysogotę z Corvo, który zaczyna się nią opiekować. Między młodą dziewczyną i starym wykładowcą oxenfurckiej uczelni stopniowo nawiązuje się przyjaźń. Cirilla postanawia opowiedzieć mu swoją historię. Tymczasem kompania wiedźmina Geralta ucieka z armii królowej Meve, przekracza Jarugę i wraz z gromadą bartników udaje się na południe w stronę Gór Amellu, by odnaleźć poszukiwanych druidów. Opowiadana przez Ciri historia rozpoczyna się w miejscowości Zazdrość. Tam, wynajęty przez nilfgaardzkiego koronera do zadań specjalnych - Stefana Skellena zwanego "Puszczykiem", łowca nagród Leo Bonhart wycina w pień hanzę Szczurów. Jednakże Ciri pozostawia przy życiu, choć bezwzględnie miał ją zabić. Bonhart oszukuje swoich mocodawców i wystawia Ciri na arenie w Claremont, gdzie dziewczyna ma walczyć ku uciesze tłumu. Tymczasem w Riedbrune do kompanii Geralta przyłącza się jasnowłosa Angouleme, która zbiegła z hanzy Słowika. Ostrzega ona wiedźmina przed zasadzką w Belhaven, którą przygotowała hanza Słowika na rozkaz tajemniczego półelfa. Armia Nilfgaardu, po zdobyciu Sodden, przekracza granicę Temerii i pokonuje wojska Foltesta w bitwie pod Mariborem. Osacza twierdzę, ale odstępuje od oblężenia ze względu na zbliżającą się zimę. Emhyr var Emreis planuje wielką ofensywę na Temerię wiosną. W obliczu tych wydarzeń, Dijkstra udaje się na rokowania z królem Esteradem Thyssenem z Koviru. Oboje zdają sobie sprawę z zagrożenia jednakże Kovir musi pozostać neutralny. Esterad Thyssen udziela Dijkstrze nieoficjalnej pożyczki, dzięki której Redania będzie w stanie wystawić silną armie. Geralt podejrzewa Cahira o zdradę i dochodzi między nimi do bójki w noc Ekwinokcjum. Oboje godzą się, a wiedźmińska kompania się rozdziela - Geralt, Cahir i Angouleme jadą do Belhaven; natomiast Jaskier, Milva i Regis na wschód do Toussaint - do druidów z Caed Myrkwid. Do wynajętej przez Stefana Skellena hanzy dołączą totumfancki Vilgefortza - Rience. Spotykają się z Bonhartem we wsi Goworożec. Tam w noc Ekwinokcjum, w wyniku przypadkowej pomocy podwładnej Skellena - Kenny Selbourne, Ciri udaje się uciec prześladowcom. Zostaje jednak ciężko ranna w twarz przez Puszczyka. W końcu, gdy Ciri zdrowieje, opuszcza Vysogotę z Corvo i udaje się do owianej tajemnicą Wieży Jaskółki - Tor Zireael, gdzie znajduje się magiczny portal, którym ma ona zamiar dostać się na wyspę Thanedd. Jej śladami podąża 14-osobowy pościg na czele z Puszczykiem, Bonhartem i Rience'em. Tymczasem Yennefer, uciekając z Montecalvo, ląduje niedaleko wysp Skellige. Tam wymusza na jarlu Crachu an Craite przysięgę pomocy opiekunom Cirilli z Cintry. Próbując dostać się do siedziby Vilgefortza organizuje wyprawę na Głębię Sedny, gdzie jej statek wchłania magiczny cyklon, a ona sama - ledwo żywa - dostaje się do niewoli czarodzieja. Za zasadzką w Belhaven stoi półelf Schirru - wysłannik Vilgefortza, który z pomocą ludzi Słowika i przekupionych nilfgaardzkich żołnierzy pochwytuje wiedźmina. Belhaven zostaje jednak zaatakowane przez partyzantów z organizacji Wolne Stoki. W wirze walki Geraltowi, Cahirowi i Angouleme udaje się uciec w góry. Tam, na polecenie napotkanego Regisa, Geralt samotnie i bez broni wchodzi do górskiej groty. Spotyka tam tajemniczego elfa Avallac'ha - Wiedzącego, który odradza mu kontynuowania wyprawy, gdyż Ciri tak czy inaczej przeznaczone jest trafić do niego. Geralt pędzi do Toussaint, gdzie jego kompania walczy z pogonią półefla Schirru i Słowika. Ścigają Schirru aż do Caed Myrkvid, gdzie schwytani przez Dębostwora, odnajdują w końcu poszukiwanych druidów, lecz podczas walki z Shirru medalion Geralta zostaje zniszczony. Ciri, uciekając przez zamarznięte jezioro Tarn Mira, masakruje swoich prześladowców zabijając m.in. Rience'a. Przed rozwścieczonym Bonhartem Ciri umyka prosto do Tor Zireael - Wieży Jaskółki. W ostatniej scenie, miast na Thanedd, znajduje się w tajemniczym wymiarze, gdzie spotyka elfa Avallac'a, który mówi, iż jej oczekiwał.